Lasagne Z Sosem Bolońskim I Szpinakiem

Opis: Jako miłośniczka lasagne klasycznej z sosem bolońskim (przepis wkrótce opublikuję na blogu), postanowiłam odtworzyć w domu wersję lazanii z dodatkiem szpinaku, którą jadłam kiedyś w polskiej restauracji. Wspominam ją bardzo miło do dnia dzisiejszego, ale nigdy nie miałam okazji jej przygotować i tym samym sumienie nie dawało mi spokoju w tej kwestii. W końcu nadszedł dzień, w którym upragniona lazania zagościła u mnie w kuchni. Przepis jest dość pracochłonny ze względu na przygotowanie 3. rodzajów sosów, ale ja tego tak nie odczułam, więc warto się poświęcić. 

Jako, że uwielbiam klasyczną lazanię i bardzo lubię szpinak, ten rodzaj lazanii okazał się dla mnie hitem. Sos boloński i szpinak wbrew pozorom bardzo do siebie pasują. 

Nic tylko pozostało mi serdecznie polecić lazanię z sosem bolońskim i szpinakiem, a na pewno Wam zasmakuje. 

Pochodzenie: kuchnia włoska (twierdzą też, że pomysł na lazanię pochodzi od Amerykanów); przepis własny

Ilość: forma o wym. 20/30 cm;  6-8 porcji

Składniki Podstawowe: 

• 250-300 g makaronu Lasagne
• 150 g sera żółtego
• 2-3 łyżki bułki tartej (opcjonalnie)
• masło/margaryna do wysmarowania formy
• bułka tarta do wysmarowania formy

Składniki Na Sos Boloński:

• 1 średnia cebula
•  2 łyżki oliwy/oleju
• 500 g mięsa mielonego, wieprzowo-wołowego
• 0,5 płaskiej łyżki mąki pszennej
• 2 łyżki koncentratu pomidorowego 30%
• 500 g przecieru pomidorowego typu passata
• 1 łyżeczka ziół prowansalskich
• sól
• pieprz

Składniki Na Warstwę Szpinakową:

• 2 łyżki oliwy/oleju
• 2 ząbki czosnku
• 600 g mrożonego szpinaku (wyciągniętego wcześniej, aby się rozmroził)
• 2 średnio-czubate łyżki naturalnego serka kremowego (dałam Philadelphię)
• 1 płaska łyżka mąki pszennej
• sól
• pieprz

Składniki Na Sos Beszamelowy:

• 3 płaskie łyżki masła/dobrej margaryny
• 3 płaskie łyżki mąki
• 0,5 l mleka
• sól
• pieprz

Przygotowanie Sosu Bolońskiego: 

1. Posiekać drobno cebulę.
2. Na patelni/w głębszym rondlu rozgrzać oliwę/olej.
3. Dodać cebulę.
4. Zeszklić ją.
5. Dodać mięso.
6. Dodać mąkę.
7. Wymieszać wszystko, a mięso rozbijać w czasie smażenia, aby nie było zbyt dużo brył mięsa. Smażyć, aż uzyska jasny kolor i będzie miękkie.
8. Dodać koncentrat pomidorowy.
9. Dokładnie wymieszać, aż mięso uzyska jednolity kolor.
10. Dodać przecier pomidorowy.
11. Wymieszać dla połączenia się składników.
12. Przyprawić ziołami prowansalskimi, solą i pieprzem.
13. Gotować ok. 5 min.

Przygotowanie Warstwy Szpinakowej: 

1. Rozgrzać oliwę/olej.
2. Dodać przeciśnięty przez praskę czosnek.
3. Przesmażyć chwilę.
4. Dodać rozmrożony szpinak wraz z jego sokami.
5. Smażyć do całkowitej miękkości szpinaku (tak, aby próbując go, rozpływał się w ustach, nie może być trawiasty), czyli 10-15 minut, często mieszając.
6. Gdy ze szpinaku wyparuje nadmiar lub całość wody, dodać serek kremowy.
7. Wymieszać, aby uzyskało jednolitą konsystencję.
8. Oprószyć mąką.
9. Wymieszać dokładnie. 
10. Doprawić solą i pieprzem.

Przygotowanie Sosu Beszamelowego:

1. W rondlu rozpuścić masło.
2. Dodać mąkę.
3. Wymieszać i zasmażać, aby składniki połączyły się, a konsystencja zgęstniała.
4. Stopniowo w małych ilościach wlewać mleko, po każdym dolaniu, mieszając i czekając, aż konsystencja zgęstnieje.
5. Doprawić solą i pieprzem.

Przygotowanie Końcowe:

1. W wysmarowanej margaryną/masłem i oprószoną bułką tartą formie do zapiekania, układać warstwy wg kolejności (licząc od dołu):

1. 1/4 zawartości sosu beszamelowego
2. makaron Lasagne
3. 1/2 zawartości szpinaku
4. makaron Lasagne
5. 1/3 zawartości sosu beszamelowego
6. 1/2 zawartości sosu bolońskiego
7. makaron Lasagne 
8. pozostałość szpinaku
9. 1/2 zawartości sosu beszamelowego
10. pozostałość sosu bolońskiego
11. makaron Lasagne
12. pozostałość sosu beszamelowego
13. starty ser żółty
14. bułka tarta

     2.  Nagrzać piekarnik do 180* C.
     3.  Piec pod przykryciem (aby uniknąć wysuszenia górnej warstwy makaronu) 35 min. , a po tym czasie odkryć, aby wierzch się lekko zapiekł i dopiekać jeszcze 10 min.
      4. Kroić po upływie min. 15 min., aby zapobiec rozjechaniu się warstw lazanii na talerzu (mi najlepiej smakuje na drugi dzień, podparowana w garnku z odrobiną wody lub w szybkowarze).